Borabaz'ın eda ve anneden sonraki üçüncü kelimesi "aydede". Pek de güzel söylüyor minnoş. O küçücük ağzıyla, y'sini bastıra bastıra, e'lerini incelte incelte.
ayydedee.
Biz, özellikle de babası, baba demesini beklerken, aydede çıkıverdi ağzından. O kadar da çalıştırıyorum halbuki. Kısmetse dördüncüye babayı bekliyoruz artık. Antremanlara devam.
Bir de henüz ne olduğunu çözemediklerimiz var:
abudubide, hadibaa, bıdibıdibıdiiiii, ahhhaaa, mınimmınim, det...
Bu sesleri kaydetmeli bir ara. Bir de daha çok fotoğrafını çekmeli. Her
anını kameraya almalı. Daha çok oyun oynamalı. Bir anne olaraktan daha az üşengeç
olmalı. Bu meli malı ların sonu yok. Hep bir "meli" hep bir "malı" hali zaten annelik...
Gereklilik eki de yoruyor bazen adamı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder